Defenestracja jest debiutem dramaturgicznym pisarza młodego pokolenia, któremu zależało na przedstawieniu w dość skondensowany sposób różnorodnych emocji pięciu charakterów - czterech osób dążących ku temu samemu (niekoniecznie) uczuciu. W nieco odrealnionej scenerii, pod czujnym okiem św. Franciszka z obrazu Zurbarana, nikt nikogo nie wyrzuci z okna, lecz będą niekończące się próby zapanowania nad samym sobą i własnymi uczuciami oraz emocjami. Mimo formy nawiązującej do dramaturgii współczesnej postacie te są jak najbardziej prawdopodobne, zupełnie jakby zostały one wykreowanie wpierw, na długo przed powstaniem tekstu, a autor miał na celu spisanie jedynie ich zachowań w konkretnych sytuacjach.